MYND: Gunnar Karlsson.
Ég verð að játa að ég hef ekki haft mikinn tíma til að sitja við skriftir þær sex vikur sem liðnar eru af árinu en hef þó aðeins reynt að fylgjast með því sem er að gerast í þjóðfélaginu þó fréttagláp hafi ekki verið ofarlega á forgangslistanum hjá mér, þá kemst maður ekki hjá því að sjá og heyra hvað þetta þjóðfélag sem við lifum í er orðið alvarlega geðbilað. Á það bæði við ráðafólk þjóðarinar, fréttamiðla og fréttamenn, (þó svo einn og einn geti skrifað heiðarlega um stjórnmál enn sem komið er), en verstur er þó almenningur í landinu sem neitar að horfast í augu við staðreyndir margra mála sem stjórnvöld eru með á sínum höndum, loka bæði augum og eyrum fyrir staðreyndum sem blasa við hverju þeim sem er fær um að hugsa hálfa hugsun og láta siðblinda ráðherra og þingmenn teyma sig á asnaeyrunum beint í stóru kollsteypuna sem verður fljótlega, fái þessir siðblindingjar og glæpamenn að halda óhindrað áfram að svíkja land og þjóð með lygum, svikum og þjófnaði frá almenningi í landinu.
Það líður varla svo dagur að ekki fréttist af einhverjum alvarlegum skandaliseringum ráðamanna á alþingi og satt best að segja skilur maður ekki langlundargeð íslendinga þegar kemur að þessum málum. Í öllum siðmenntuðum ríkjum væri búið að rjúfa þing og boða til kosninga en hér landi fá þessir einstaklingar alltaf að komast upp með hvað sem er og almenningur ypptir öxlum og nennir ekki einu sinni að standa saman í því að koma siðblindingjunum frá völdum.
Ætli það sé vegna þess að þeirra eigið siðferði samþykkir þessa hegðun og finnst hún eðlileg?
Maður spyr sig.
Ég ætla ekkert að fara í gegnm þessi mál nánar, fólk getur bara lesið og hlustað á fréttir og myndað sér sína eigin skoðun á málunum, það geri ég en þegar róast hjá mér í hesthúsinu eða bakið hrynur eina ferðina enn, þá sný ég mér aftur að skrifunum af enn meiri krafti en áður.
VIÐ ÓSKUM EFTIR ÞINNI HJÁLP
MEÐ ÞVÍ AÐ SMELLA HÉRNA
Þangað til, hafði það sem best og reynið nú, ágætu landsmenn, að fara að opna augun og standa einu sinni saman gegn þeirri gengdarlausu spillingu sem þrífst hér í landinu okkar fallega.
