Ég hef verið algerlega óvirkur í umræðum á netinu undanfarið og ekki að ástæðulausu þar sem meira en nóg hefur gengið á í einkalífinu. Veikindi, flutningar og annað sem maður heldur fyrir sig sjálfan. Hef þó fylgst með fréttum og stjórnmálum þar sem það er jú einn af þeim hlutum sem koma manni við sem félagi í þessu viðbjóðslega þjóðfélagi sem Ísland er orðið með sínum gjörspilltu stjórnmálamönnum kosnum af illa gefnum fávitum sem reyna ekki einu sinni að nota þær fáu heilasellur sem þeim voru gefnar, heldur skríða eins og slefandi fábjánar eftir lygum siðblindra einstaklinga þegar þeir lofa upp í rassgatið á sér í aðdraganda kosninga.
Maður dauðskammast sín fyrir að tileyra þessari þjóð sem kaus yfir sig hrunflokkana. Flokkana sem aldrei hafa gert upp fortíðina og ljúga eins og þeir eru langir, stuttir og breiðir til í hvert einasta sinn sem þeir koma fram fyrir alþjóð eða alheim. Viðstöðulausar lygar þessa fólks sem nú stjórnar landinu eru þjóðinni allri til háborinar skammar en þó sérstaklega þeim sem kusu þennan viðbjóð yfir okkur. Þeir sýndu og sönnuðu hversu innilega heimskir og illa gefnir þeir voru þegar þeir settu sitt X á kjörseðilinn.
En hvað mundi ég gera ef ég kæmi að þar sem einhver úr stjórnarflokkunum hefði lent í umferðaróhappi? Mundi ég hjálpa viðkomandi?
NEI!
Aldrei.
Hvers vegna ekki? Vegna þess að þeir hafa svikið mig.
Þeir hafa svikið þjóðina og logið í hverju orði sem þeir hafa látið út úr sér.
Þeir hafa ekkert gert fyrir fólk eins og mig nema svikið, logið og stolið af okkur.
Gera það enn og halda því áfram meðan þeir fá nokkru ráðið í þessu landi.
Þetta fólk er svikarar við fólkið í landinu, við landið sjálft en verstu svikararnir eru þeir við sjálfa sig.
Ég mundi aldrei rétta neinum úr stjórnarflokkunum hjálparhönd ef ég rækist á viðkomandi út í skurði í hörkufrosti og grenjandi snjóbyl.
Ég mundi taka mynd eða vídeo af viðkomandi þar sem ég skildi hann eftir og segja honum að hringja í 112 sér til aðstoðar og ekki mundi ég gráta þó kvikindið dræpist meðan beðið væri eftir hjálp því það væri bara þjóðhreinsun að losna við svona viðbjóðsleg meindýr.
Ég veit að ég hljóma eins og illgjarnt og hjartalaust kvikindi að skrifa þetta en ég er það ekki.
Ég hef gífurlega ríka réttlætiskennd og ég er alltaf tilbúinn að hjálpa þeim sem biðja mig um það ef mér er það mögulegt. En að hjálpa villidýrum sem bíta af manni höndina hjálpar maður ekki. Maður eyðir svoleiðis meindýrum og það fólk sem skipar stjórnarflokkana á Íslandi í dag flokkast sem meindýr. Meindýr sem eyða öllu lífi sem þau hafa afskipti af.
Þessu fólki er svo nákvæmlega sama þó það brjóti fjöldann allan af greinum stjórnarskrá landsins því þau vita að þau þurfa aldrei að svara til saka fyrir það.
Þeim er skítsama um fólkið í þessu landi, það hafa þau sannað og sýnt á hverjum degi frá því þau tóku við völdum.
Það eina sem þeim er ekki sama um er þeirra eigin afkoma og afkoma auðvaldisins og útgerðarinnar sem eru hinir réttmætu eigendur þeirra.
Meindýrum þarf að eyða og ég lít ekki á þetta fólk sem er í stjórnarflokkunum sem manneskjur heldur sem meindýraplágu sem þarf að losa landið og þjóðina við.
Sama gildir um heilalausu fábjánana sem fylgja þessari gjörsamlega siðblindu meindýrahjörð að málum, sama hvað þeim er riðið í rassgatið af henni.
Já ég er reiður og það eru margir fleiri.
Það er stutt í að einhver snappi algerlega og drepi einhvern af stjórnarliðunum fljótlega því það er fullt af fólki sem lifir í þessu landi á vonarvöl, langt undir fátæktarmörkum. Fólk sem á ekki fyrir nauðsynjum lungan af mánuðinum meðan þeir sem mest hafa fá skattaafslátt og hækkun launa um hundruðir þúsunda á mánuði.
Það sýður og kraumar í óánægjupottinum og það vita þau meindýr sem stjórna landinu og þau eru í raun hrædd þó þau láti ekki á því bera dags daglega. Þau eru hrædd við þau öfl sem eiga eftir að brjótast út mjög fljótlega verði ekki farið að laga kjör þess fólks sem hefur það verst í þessu landi. Það verður ekkert elsku mamma þegar þau öfl fara af stað og hætt við að þá renni blóð og brotni bein. Bein meindýra sem þarf að útrýma úr þessu landi.
Já ég er reiður og ég er ekki sá eini.
Það eru hátt í 100 þúsund manns sem eru reið í þessu landi.
Virkilega reið.
